จากกรณีที่โลกออนไลน์แชร์โพสต์ของผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งที่ได้รับจดหมายข่มขู่จากเพื่อนบ้านว่าจะฆ่าหมาของเธอ เนื่องจากเสียงเห่าของสุนัขที่รบกวน ทำให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์และคำแนะนำจากชาวเน็ตหลายฝ่าย บางคนเห็นใจเจ้าของหมา บางคนเห็นใจเพื่อนบ้าน และบางส่วนแนะนำให้เจ้าของหมาเข้าแจ้งความเพื่อบันทึกประจำวันและหาทางแก้ปัญหาดังกล่าวอย่างเหมาะสม
วันที่ 11 มีนาคม 2568 ผู้สื่อข่าวได้ไปพบกับเจ้าของโพสต์คือ น.ส.ชุติมันต์ (สงวนนามสกุล) อายุ 33 ปี ซึ่งเปิดเผยว่าเธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงรายมาเกือบ 2 ปี โดยเลี้ยงสุนัขพันธุ์คอร์กี้ 2 ตัว ซึ่งมีอายุประมาณ 1 ปี เมื่อไม่นานมานี้เธอได้รับการเตือนจากเพื่อนบ้านและนิติบุคคลของหมู่บ้านเกี่ยวกับเสียงเห่าของสุนัขที่อาจไปรบกวน แต่เธอก็พยายามแก้ไขด้วยการซื้อบ้านหมา 2 หลังและจ้างแม่บ้านมาดูแล
อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 10 มีนาคม 2568 หลังจากกลับจากการไปทำธุระที่ อ.ไชยปราการ จ.เชียงใหม่ เธอกลับถึงบ้านและพบจดหมายที่ไม่มีตราแสตมป์วางอยู่บนโต๊ะรับของ เมื่อเปิดอ่านจดหมายพบข้อความข่มขู่ฆ่าหมาของเธอ เนื่องจากเสียงเห่ารบกวนเพื่อนบ้าน ทำให้เธอรู้สึกตกใจและกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของสุนัข จึงตัดสินใจส่งสุนัขทั้ง 2 ตัวไปให้แม่ดูแลที่กรุงเทพฯ โดยไม่รีรอ
น.ส.ชุติมันต์กล่าวว่า ก่อนหน้านี้เธอได้วางแผนที่จะส่งสุนัขไปอยู่ที่กรุงเทพฯ อยู่แล้ว เพราะเข้าใจว่าเสียงเห่าของหมารบกวนเพื่อนบ้าน แต่เมื่อได้รับจดหมายข่มขู่ในลักษณะนี้ เธอรู้สึกกลัวและวิตกกังวลมากขึ้น จึงได้รีบดำเนินการส่งสุนัขออกจากบ้านไปทันที โดยเสียค่าขนส่ง 3,000 บาท
เจ้าของหมากล่าวว่า หลังจากส่งสุนัขไปแล้ว เธอรู้สึกโล่งใจและอยากขอโทษเพื่อนบ้านที่หมาของเธอเคยรบกวนเสียงดัง จึงไม่ได้ดำเนินการทางกฎหมายใด ๆ เพราะไม่อยากมีเรื่องกับเพื่อนบ้าน และรู้สึกผิดที่ทำให้เกิดความไม่สะดวก
เธอระบุว่า ถึงแม้จะมีการข่มขู่ในจดหมาย แต่เธอก็เลือกที่จะไม่ดำเนินการต่อ เพราะไม่ต้องการให้เกิดปัญหาที่ยืดเยื้อและอยากรักษาความสัมพันธ์ที่ดีในหมู่บ้าน.
